Aşık Veysel

Sağ iken

Çok türküler söyledi

Çok insana ders verdi

Gönülden gözü vardı

Görmez idi gözleri

 

Çok sıkıntı çekti durdu

Hastane köşelerinde

Süründü…

Ne yüzüne bakan oldu

Ne de gözüne…

 

Aldırmadı Aşık Veysel,

Çaldı söyledi

Çaldı söyledi.

 

Gece gündüz yol gitti

Kara toprağa aşık oldu

“Benim sadık yerim

Kara topraktır” dedi ve ona gitti.

 

Dostlar seni hatırladı.

Gönüllere bağladı

Ölmedin ki Aşık Veysel

Üst köşede

Bir yerdesin…

 

Sağken insan sevilmeli

Heykelleri dikilmeli.