Sensiz geçen bir günün ardından
Antalya’da yine akşam oldu…
Gecelerim bitmek bilmeyecek
Battaniyeye sarılacağım amma,
Sensizlikten yine üşüyeceğim…
Yine gözlerim tavanda,
Seni arayıp duracak,
Bakıyorsun bana öylesine,
Konuşmuyor, hep susuyorsun
Ağlıyorsun yokluğuma
Kokumu özledin, biliyorum
İnan ki bin katı benden
Geçecek diyorum ayrılıklar
Bitecek çocukların özlemi,
Bitecek sensizlik..
Yine gözlerine bakacağım
Fakat, konuşmadan ben;
Ne istediğimi bileceksin
“Bu saatte yemek yenir mi?”
Diyeceksin
Yalvarırcasına bakarken
Gözlerine…
Yine dayanamayacaksın…
Kalkıp “yumurta” pişireceksin
Yanında,
Acı pul biber,
Biraz da soğan
Bir yandan yemememi isterken
Bir yandan da
“Mutlu” olacaksın…
15.05.1997 Antalya |
